ใหญ่เป็นขนมที่มีความเป็นตัวเองมากแค่ชื่อก็ไม่ธรรมดา
แล้วอีกทั้งยังมีรสชาติที่อร่อยกินได้ไม่รู้เบื่อ
แค่อ่านเจอชื่อขนมก็สะดุดตากันแล้ว
ส่วยทมิน เบ็งโม้ง ฮลหว่า
ส่วยทมิน (ส่วยทะมิน หรือ ส่วยทมิฬ)
นมเบ็งโม้ง
ชนมฮลหว่า หรือ อาละหว่า
ชมหน้าตาขนมกันอีกรอบ เรียงตามจากใกล้ไปไกล เหมือนเดิมที่เขียนเล่าเรื่องกันมา
ส่วยทมิน เบ็งโม้ง ฮลหว่า
ป้าสว่างจิตร ขนมเบ็งโม้ง
ได้เล่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของแต่ละขนมให้ฟังกันเล็กน้อย
ได้ซื้อขนมมาชิมกันทั้ง 3 ชนิดด้วย (นำกลับมาถ่ายภาพที่บ้านกันต่อ)
ส่วยทมิน (ส่วยทะมิน หรือ ส่วยทมิฬ) เป็นคำเรียกชื่อชนมที่มาจากภาษาพม่า หากแปลเป็นไทย แปลได้ใจความว่า "ข้าวแก้ว"
ขนมส่วยทะมิน" ทำจากข้าวเหนียวผสมกะทิ น้ำตาล จากนั้นนำไปกวนจนเหนียว แล้วจึงตักใส่ถาด
นำแผ่นเหล็กมาวางทับ แล้วเข้าสู่ขบวนการเผา อบจนด้านบนเกรียม พอเห็นได้ว่าหน้าขนมด้านบนมีรอยไหม้
เบ็งโม้ง" เป็นคำมาจากภาษาพม่าเหมือนกัน ในสมัยก่อนจะใช้เมล็ดฝิ่นที่นำมาคั่ว และตำ จากนั้นจึงนำมาโรยบนหน้าขนมแต่ปัจจุบันไม่สามารถทำแบบนั้นได้อีกแล้ว
เบ็งโม้ง ทำจากแป้งข้าวเจ้าใส่น้ำตาลราดหน้าด้วยกะทิ จากนั้นนำไปเคี่ยว กวน และเข้าสู่ขบวนการเผาเช่นดียวกันกับขนมส่วยทมิน
ขนมฮลหว่า หรือ อาละหว่า" ทำจากแป้งข้าวเจ้า สาคู ผสมนำ้ตาล นำไปกวน และราดหน้าขนมด้วยกะทิ จากนั้นก็นำไปอบ เผาจนหน้าขนมเกรียมแบบเล็กๆ น้อยๆขนมทั้ง 3 ชนิดใช้กระบวนการเผา หรือ อบด้วยความร้อนแบบเดียวกัน
ใช้ถ่าน และกะลามะพร้าวเป็นตัวให้ความร้อน โดยเผาทั้งด้านล่าง และด้านบน
โดยด้านบนใช้แผ่นเหล็กวางทับถาดเอาไว้
ใช้เวลาในการเผาประมาณ 1 ชั่วโมง ซึ่งสูตรการเผาแบบนี้เป็นสูตรการเผาแบบโบราณ
คุณป้าสว่างจิตร บอกว่าขนมทั้ง 3 ชนิดนี้อร่อยมากๆ อยากให้ลองชิมกันดู
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น